UvA-HvA vrouwen verpletteren concurrentie bij Damloop
De UvA en de HvA mogen dan op bestuurlijk niveau van elkaar zijn ontvlochten, de gezamenlijke UvA-HvA hardloopteams wervelen als nooit tevoren. Gistermiddag won het vrouwenteam, dankzij een recordtijd, voor de zesde keer op rij de businessrun van de Dam tot Damloop.
Nooit eerder had ze meegedaan aan de Damloop. Een voorzichtige wedstrijdtactiek zou vast het meest verstandig zijn geweest. Maar Leonie Balter (26) houdt niet van aftasten. ‘Ik wil door niemand ingehaald worden. Daarom begin ik elke hardlooprace achteraan, waarna ik iedereen kan inhalen,’ aldus de UvA-promovenda immunologie.
Maar tijdens de beruchte openingsfase van de 16,1 kilometer lange Damloop dreigde Leonie zich vast te lopen. ‘Het was in de IJtunnel best druk, dus ik kon alleen slalommend mensen passeren. Dat koste meer energie dan nodig.’ Eenmaal uit de krappe tunnel, terug in de frisse lucht, kreeg de promovenda alsnog de ruimte om haar grootspraak waar te maken.
Als ik dat had geweten…
Een paar uur later werd Leonie’s naam omgeroepen op het finishterrein in Zaandam. Ze mocht op het podium komen. Niet alleen bleek de debutante al haar ervaren UvA-HvA teamgenotes te hebben ingehaald, ze was met een tijd van 1:02:08 zelfs de één-na-snelste vrouw van de hele businessloop. Goed voor een bokaal van bescheiden formaat. ‘Als ik had geweten dat deze individuele prijs bestond, had ik nog een stukje harder gelopen op het eind. Ik deed toen wat rustiger aan, in de wetenschap dat we de teamprijs al binnen hadden.’
De dames van het UvA-HvA team hadden halverwege de Damloop gemakkelijk een wandelpauze kunnen inlassen, zoveel sneller waren ze dan de andere teams. Met een 5:30:02 eindtijd zorgden ze voor de zesde UvA-HvA Damloop overwinning op rij én de beste tijd ooit gelopen door een vrouwenteam bij de Damloop.
Het winnende UvA-HvA damesteam. De pijlsnelle Leonie tweede van rechts
Snel, sneller, maar niet snel genoeg
Ook het UvA-HvA herenteam zette gisteren een puike tijd neer. Dat was vooral te danken aan de ontketende Daniël Korevaar (30), een prijzenwinnend UvA-onderzoeker op het gebied van ademhalingsziekten én een voormalig rijder van wielerkoersen in onder meer Namibië.
‘Vorig jaar was ik heel teleurgesteld in mijn Damloop prestatie. Ik rende toen ruim boven het uur. Daarom hardloop ik sinsdien elke ochtend naar het ziekenhuis waar ik werk, en na mijn werkdag weer terug naar huis. Bij elkaar precies zestien kilometer,’ vertelde Daniël na afloop. Het resultaat van deze forensen-training manifesteerde zich tijdens de Damloop in een nieuw PR van 55:42.
Zeven andere leden van het UvA-HvA herenteam doken eveneens onder het uur. Toch was de eindtijd van 4:46:59 (alleen de vijf beste tijden tellen mee), niet voldoende voor plek één. Die ging naar het ongenaakbare team van Run2day. (4:33:57)
Haas met ballon
Terwijl de toplopers al uitgebreid werden gehuldigd, waren honderden leden van het UvA-HvA recreatieteam nog verwikkeld in hun eigen urenlange lijdensweg. Al ervaarde de immer optimistische debutant Tommy Pauws (35) dat toch anders.
‘Het bleek helemaal niet zo moeilijk,’ concludeerde de HvA-docent. Frank Aarts, die ook de Damloop-trainingen verzorgde bij het USC, fungeerde als haas. Hij rende voor me uit met een ballon waarop 1:30 stond. ‘Die hoefde ik dus alleen maar te volgen. De laatste kilometer heb ik hem ingehaald en ben ik dus nipt onder de 1:30 gedoken. Zo simpel was het eigenlijk.’
