AMC-studenten leren klinisch redeneren van Dr. House
Geneeskundestudenten van over de hele wereld leren aan de hand van de Amerikaanse tv-serie House beter klinisch te redeneneren. Ook op het AMC zijn de Dr. House-avonden populair. ‘Los van de eindconclusie vond ik het verrassend goed passen allemaal.’
‘Ik moet u in uw gezicht slaan. Om diagnostische redenen,’ zegt Dr. House op de voor hem typerende droge manier. Voor hem zit een patiënt met een geladen pistool die hem vragend aankijkt. ‘Ik meen het,’ zegt House. ‘Als ik een grapje wilde maken, had ik wel gezegd dat ik u in uw kruis moet trappen.’ Hij verkoopt de man een klap in zijn gezicht en kijkt met een onderzoekende blik naar diens wang. Net als hij zijn diagnose wil stellen, blijft het geprojecteerde beeld staan en gaan de zaallichten aan. ‘Hier hebben we wel wat vragen over,’ zegt internist Joost Wiersinga. ‘Waarom doet House dit?’
Ruim zeventig studenten zijn deze woensdagavond naar het AMC gekomen voor een zogeheten Dr. House-avond. Sinds 2009 organiseert de internationale medische studentenvereniging International Federation of Medical Students Associations (IFMSA-UvA) bijeenkomsten waarin studenten samen met een medisch specialist naar de Amerikaanse ziekenhuisserie Dr. House kijken. Ook op het AMC vindt vier keer per jaar een dergelijke bijeenkomst plaats. Voor 2,50 euro is iedereen welkom, geneeskundestudent of niet, hapjes en drankjes in de pauze zijn in de prijs inbegrepen.
Stemkastje
Met een kritische blik volgen de studenten de even onbehouwen als briljante arts Gregory House en zijn eliteteam van jonge experts. Medische specialisten geven achtergrondinformatie en analyseren samen met de studenten wat ze zojuist op het scherm hebben gezien. De kernvragen liggen voor de hand: ‘Klopt het verloop van deze ziekte?’, ‘Gebeurt dit onderzoek écht op deze manier?’, ‘Hoe zou dit in de realiteit aangepakt worden?’ en ‘Hoe zou een echte arts met deze patiënt omgaan?’ De studenten hebben een stemkastje voor zich liggen, waarmee ze kunnen stemmen op het juiste antwoord.
In het geval van de klap om diagnostische reden is het antwoord a) Een test voor teken van Chvostek. ‘Bij deze ziekte zie je inderdaad een abnormale reactie, een zenuwtrekking in het gezicht als je op zijn wang tikt,’ zegt Wiersinga. ‘Met nadruk op tikt, niet slaat.’ Het diagnosemiddel is gepast, concludeert Wiersinga, alleen ‘de uitvoering is niet erg elegant.’ In Nederland was House al lang ontslagen, vertelt de internist even later in de pauze. ‘Maar klinisch redeneren kan hij als geen ander, daar is dr. House hét grote voorbeeld in.’
Teamwork
Wiersinga heeft alle afleveringen van de serie gezien en is de eerste die toegeeft dat niet alles even realistisch is. ‘Symptomen worden soms ontzettend uitvergroot. Of een patiënt is er vijf minuten na de behandeling alweer bovenop, terwijl het in werkelijkheid weken duurt.’ Toch kunnen studenten een hoop leren van de onbehouwen dokter, die niet rust voordat hij weet wat de patiënt mankeert. De multidisciplinaire aanpak bijvoorbeeld. ‘House heeft een team van diverse medische specialisten om zich heen, waarin iedereen zijn steentje bijdraagt. Samen gaan ze er helemaal voor, dat is mooi om te zien.’
Die gedrevenheid is uiteindelijk voor veel studenten in de zaal reden om geneeskunde te gaan studeren, zegt arts in opleiding (aio) interne geneeskunde Niekkie Spoorenberg, die de avond samen met Wiersinga presenteert. ‘Je wil patiënten beter maken door de juiste diagnose te stellen. Dat is de reden waarom we doorgaan, ook al zit de werkdag er al op,’ zegt Spoorenberg. Maar ook de wanhoop van patiënten die in onzekerheid leven wordt volgen haar goed in beeld gebracht.
Melioidosis
Zeker in de aflevering van deze avond, ‘Last Resort’, uit 2008. Daarin gijzelt de zieke Jason dr. House en dertien anderen om eindelijk een diagnose te krijgen. Hij lijdt onder meer aan chronische vermoeidheid, hartkloppingen, maagpijn en insomnia maar geen van de 16 specialisten die hij de afgelopen twee jaar heeft geraadpleegd kon zeggen wat hem mankeert. House en zijn team lukt het uiteindelijk wél. Het blijkt melioidosis, een zeldsame tropenziekte waar de meerderheid van de studenten nooit eerder van heeft gehoord.
De House-avonden zijn populair, vertelt Sharon Oud (22), voorzitter van de House-commissie van IFMSA-UvA. ‘Meestal komen er rond de honderd studenten op af, maar we hadden er ook al eens honderdtachtig. Afhankelijk van hoe druk het rooster verder is’, zegt de student geneeskunde. Behalve leuk zijn de bijeenkomsten volgens haar ook leerzaam. ‘We leren klinisch redeneren en krijgen ook achtergrondinformatie over medische technieken of ethische kwesties.’ Waar in andere ziekenhuisserie als Grey’s Anatomy of Emergency Room de intermenselijke relaties nog wel eens op de voorgrond staan, staat het stellen van een diagnose bij dr. House voorop. ‘Bovendien staan de afleveringen los van elkaar en kun je dus prima één aflevering kijken en begrijpen ook al heb je niet het hele seizoen gezien.’
Student geneeskunde Jolan van Maaren (20) staat ervan te kijken hoe realistisch de serie blijkt te zijn. ‘De eindconclusie sloeg niet echt ergens op, maar verder vond ik het vrij goed passen allemaal.’ Hij heeft zijn vriendin Leontine Kooman meegenomen, die sociologie studeert. Ondanks de medische vaktaal vond ook zij het een interessante avond, al bleven voor haar wel wat vragen open. ‘Wat een patiënt zover brengt om bewapend een ziekenhuis in te stormen en mensen te gijzelen bijvoorbeeld. Die vraag werd in de serie wel gesteld, maar we kregen er geen antwoord op.’
