HvA-student haalt binnen vier dagen 10.000 euro op na inbraak
HvA-student Doeta Aartsma (19) startte vier dagen geleden een crowdfundactie, nadat haar studentenhuis op Tweede Kerstdag werd leeggeroofd. In haar kamer lag voor tienduizend euro aan opnameapparatuur van haar mediabedrijfje waarmee ze 360 gradenfoto’s en -video’s maakt. Dat geld heeft ze nu al binnen. ‘Ik heb geen woorden om mijn dankbaarheid te omschrijven.’
Het begint met haar wanhopige berichtje op 2 januari. Of eigenlijk begint Doeta’s verhaal op tweede kerstdag als ze haar studentenkamer in Amsterdam-Noord totaal overhoopgehaald aantreft. Meteen checkt de derdejaarsstudent media, informatie & communicatie of haar belangrijke en dure apparatuur er nog ligt. Maar nee, vrijwel alles is meegenomen: een dure laptop en verschillende kostbare camera’s, lenzen, statieven en andere apparatuur. En ze had toevallig ook nog geleende apparaten ter waarde van vierduizend euro van een docent in haar kamer liggen.
Doeta is ten einde raad. ‘Mijn werk, school, toekomst, leven was in één klap weg. Zo voelde het.’ Bovendien krijgt ze van de verzekering slechts een klein deel terug van wat het haar kost alles nieuw te kopen. ‘De inboedelverzekering van mijn ouders – daar sta ik nog bij ingeschreven omdat ik student ben – vergoedt alleen de dagwaarde en die verschilt enorm van de nieuwprijs. Bovendien moet ik ook die docent terugbetalen. Hij had geen verzekering.’
Honderden donaties
Dus besluit Doeta de hulp van Facebook in te schakelen. ‘Ik hou helemaal niet van bedelen om geld, maar ik dacht: misschien kan ik zo een deel bij elkaar krijgen.’ Binnen de kortste keren wordt het bericht opgepikt door allerlei media en stroomt het geld binnen. Nu, vier dagen later, heeft ze door donaties van meer dan driehonderd mensen haar doel van tienduizend euro al bereikt, dus kan ze de crowdfundactie stopzetten. ‘Ik had nooit verwacht dat ik giften zou krijgen van zoveel mensen. Veel ervan ken ik niet eens. Ik heb geen woorden om mijn dankbaarheid te omschrijven. Ik ga iedereen persoonlijk een bedankje terugschrijven.’
Doeta’s vertrouwen in de mensheid is weer een beetje hersteld, zegt ze. Als eerste koopt ze een laptop en dan zo snel mogelijk de apparatuur die ze nodig heeft voor haar bedrijfje. Zo hoeft ze de inplande opdrachten van de komende tijd niet af te zeggen. ‘Ook heb ik een goede kluis gekocht, toevallig van de docent wiens spullen ook weg zijn. Zijn geld ga ik daarna zo snel mogelijk teruggeven. Wat er dan nog over is, verdeel ik onder mijn huisgenoten, die natuurlijk ook van alles kwijt zijn. En misschien gebruiken we ook wel een deel om ons huis veiliger te maken.’
