‘De rafelrandjes van de stad verdwijnen’
Zes jaar geleden ging in Amsterdam het kraakverbod in. Het doel was om gebouwen niet onnodig lang leeg te laten staan en te zorgen voor meer betaalbare woningen waardoor kraken overbodig zou worden. Maar wat is er van dat beleid terecht gekomen? Harriet Bergman, student Wijsbegeerte, blikt vanavond tijdens een panel in Pakhuis de Zwijger terug. ‘Door het kraakverbod heeft Amsterdam een monocultuur gekregen.’
Dat er in Amsterdam sindsdien niet meer gekraakt wordt, is volgens Bergman in ieder geval een mythe. In tegenstelling tot wat de gemeente destijds beloofde, is het aantal sociale huurwoningen namelijk niet toegenomen. In Nieuw-West, waar 35 procent van de woningen sociale huur zou moeten zijn, is maar 28 procent van de huizen beschikbaar via sociale woningsites. Bergman: ‘Het aanbod is echt minimaal en dat komt ook omdat bijvoorbeeld kamers op Uilenstede meetellen als sociale huur. Toch kun je daar als afgestudeerde niet wonen. Ik ken heel wat mensen die daarom maar ingeschreven blijven staan aan een universiteit. Dat kost je bijna tweeduizend euro per jaar, maar je hebt tenminste wel een goedkopere woning.’
Ook is het aantal flexcontracten in Amsterdam toegenomen, waardoor mensen langer huren en niet kopen. ‘Omdat starters nu eenmaal een woning nodig hebben, zijn ze blij met überhaupt een dak boven hun hoofd - ook al is het maar voor een paar jaar. Toch kun je op basis van zo'n tijdelijk contract geen toekomst opbouwen.’ Volgens Bergman is er daardoor te weinig aandacht voor het structuele probleem, namelijk het gebrek aan duurzaam aanbod in de stad. ‘Als je eenmaal een huis hebt, maak je je niet meer druk over die lange termijn. Daardoor verandert er structureel gezien niks aan de woningmarkt.’
Monocultuur
De Wet kraken en leegstand heeft volgens Bergman ook bijgedragen aan het creëren van een monocultuur. ‘Alternatieve plekken met een lage huur zijn nauwelijks meer te vinden. Woonplekken die niet winstgevend genoeg zijn verdwijnen. Dus hou je een groep - vaak yuppen - over die de vrije sector als enige wel kunnen betalen. De interessante rafelrandjes verdwijnen en je ziet tegelijkertijd overal dezelfde koffietentjes verschijnen. Dat beïnvloedt de cultuur van de hele stad.’
Een oplossing is volgens Bergman door de komende jaren in ieder geval meer woningen vrij te maken voor sociale huur en verhuur via airbnb te beperken. ‘Ruimte waar nu met regelmaat toeristen overnachten, kan dan gebruikt worden door Amsterdammers.’
Begin oktober schreef Herriet Bergman een opiniestuk over dit onderwerp in het Parool. Lees het stuk hier terug.
