Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Martijn Gijsbertsen
actueel

Folia 6 is er

Bob van Toor,
12 oktober 2016 - 06:00

Zijn we te wit? Is aan de UvA voor iedereen plek, en moet die er zijn? Of het nu gaat over Zwarte Piet of over genderneutrale toiletten, de onderwerpen rond diversiteit roepen grote emoties op. Vandaag komt de commissie Diversiteit met haar rapport over de situatie aan de UvA, en Folia met een nummer geheel aan gewijd aan deze thema’s.

De weg naar een eerlijkere wereld is niet zonder hobbels, de weg naar een commissie om dat aan de UvA te bewerkstelligen ook niet. Vanaf het prille begin in het Maagdenhuis werden de leden van de University of Colour nauwelijks serieus genomen met hun slogan No democratization without decolonization. ‘Andere bezetters zeiden: ík heb er geen last van, maar anderen vinden het wel erg militant.’ Folia 6 reconstrueert hoe de handvol idealisten hun punten op de agenda speechte, flyerde en redeneerde, en aan de wieg stond van de commissie Diversiteit onder Gloria Wekker.

 

Het valt u wellicht nu al op hoe veel van het geschut in deze woordenstrijd Engelstalig is. Dat heeft alles te maken met de bakermat van het diversiteitsdebat, Amerika. Twee uitwisselingsstudenten namen poolshoogte in het land van de safe space en de trigger warning: ‘Ik begrijp best dat Native Americans hier met Halloween roepen, our ethnicity is not a costume! Maar dat Princeton-studenten Woodrow Wilson uit de historische lijst decanen willen verwijderen – we kunnen toch niet op basis van onze gevoelens mensen uit de geschiedenis wissen?’

 

Bakermat of niet, het debat moet evengoed aan deze kant van de oceaan worden gevoerd – met een zwik complexe nieuwe termen komt die meepraten af en toe lastig maken. Aangezien iedereen graag zijn mening blijkt te willen delen over mogelijke quota, minderheden en kwaliteit van onderwijs, biedt Folia hulp met een uitgebreide woordenlijst, die uitlegt hoe ook u ‘intersectionalisme’, genderneutrale voornaamwoorden en – natuurlijk – White Innocence in uw dagelijke koffieklets kunt aanwenden. 

 

Meningen, daar zijn politicologen Yernaz Ramautarsing en Kiza Magendane ook niet van gespeend. Beide ervoeren de vervreemding van roomwitte werkcolleges, maar: ‘Ik weiger mee te gaan met het idee dat meer diversiteit altijd beter is,’ vindt Ramautarsing. ‘De universiteit moet zich alleen richten op kwaliteit.’ Magendane: ‘Kwaliteit kent niet slechts één aspect: hoe meer diversiteit, hoe meer inzichten. De universiteit heeft een maatschappelijke rol, het is meer dan een bedrijf.’ 

 

En die kwaliteit van onderwijs en onderzoek hè, daar draait het uiteindelijk vaak om wanneer woorden vallen als ‘etniciteit’ of het gevreesde ‘quota’. Esma Linnemann sloeg de groeiende stapel columns en opinies over, ten faveure van onderzoeken in blaadjes als Science, om een antwoord te geven op de vraag: leidt diversiteit tot meer kwaliteit, of minder? Ze concludeert onder meer dat ‘in divers samengestelde groepen de leden harder werken, zich beter voorbereiden en hun argumenten meer uitdiepen,’ omdat consensus minder vanzelfsprekend is. Je zou toch bijna weer gaan denken dat zo’n quotum werkt.

 

Enfin, voor wie het rapport van Wekker wat te lijvig vindt: pak Folia 6 mee uit de bak! 

Lees meer over