Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Marnick van der Meulen
actueel

Studenten fietsen in één keer 496 kilometer naar Parijs

Sebastiaan van de Water,
27 juni 2016 - 10:37

De beste wielrenners ter wereld zullen deze zomer in de Tour de France een etappe van 232 kilometer rijden. Veertig studenten presteerden dit weekend al iets indrukwekkenders. Ze reden in één ruk van Amsterdam naar Parijs; een rit van 496 kilometer.

Amsterdam-Parijs, zo heet de beruchte race voor tweetallen die de Amsterdamse studenten wielervereniging Skits elk jaar organiseert. De start vond zaterdagmiddag plaats op het Science Park. De meeste duo's kwamen de volgende dag rond het middaguur weer aan in Parijs, nadat ze vierentwintig uur achter elkaar hadden gefietst zonder te slapen.


Geen wonder dus dat Amsterdam-Parijs voor de meeste Skits-leden in dezelfde categorie valt als een boek van Tolstoj: fijn om gedaan te hebben, minder fijn om te moeten doen. Ervaringsdeskundige Marnick vat de charme van de race kundig samen: 'De eerste tweehonderd kilometer zijn heel saai. De laatste driehonderd zijn heel zwaar.' Toch hadden veertig studenten zich dit jaar weer opgegeven voor de 'mooie tocht door de lelijkste stukken van Belgïe en Frankrijk'. 

Het duister is geen excuus om te stoppen

Veteranen
Zowaar bevonden zich onder de deelnemers ook een aantal veteranen. 'Ik vond het toen zo cool om aan te komen bij de Eiffeltoren. Ja je bent doodmoe, maar die euforie maakt alles goed,' zegt UvA-studente Jolijn van Leeuwen, die er vorig jaar ook bij was. Dit jaar ondernam ze de tocht met de auto, om haar vriendinnen van team 'Zwollywood' te ondersteunen. 'Nee, nog een keer fietsen hoeft van mij niet zo nodig. Vorig jaar had ik er rond zes uur 's ochtends wel een beetje genoeg van. En aangezien wij niet heel snel waren, moesten we toen nog zo'n elf uur doorfietsen...'

 
De 21-jarige UvA-student wiskunde Machiel Telling doet de vijfhonderd kilometer wel weer op de fiets. Voor de derde keer zelfs. Niet met een studiegenoot, maar met zijn vader Job. 'Ja, ik vind het geweldig, die hele tocht. Volgend jaar ben ik er weer bij. Juist dat zware maakt het mooi.' Hoe voorkomt hij eigenlijk dat hij uit vermoeidheid van zijn fiets valt? Een flinke portie Ritalin ofzo? 'Nee nee, dat zeker niet. Je eet goed en trapt gewoon door. Je wordt wat minder scherp, maar rechtdoor fietsen vereist niet zoveel scherpte. Voor mij zit het mooie van de race hem trouwens vooral in de voorbereiding. De optimale route bepalen, trainen, pauzes plannen, eten klaarmaken. Het is meer dan alleen fietsen.'

 

Eenmaal in België vervangen vader en zoon Telling hun zorgvuldig geprepareerde broodjes overigens al gauw door een ander type voedsel, getuige enkele foto's die het duo op Facebook heeft geplaatst. De patatten doen hun werk: het tweetal arriveert geheel volgens plan zondagmiddag in Parijs.

Foto: Facebook / vader en zoon Telling
De patatten deden vader en zoon Telling goed

Vrouwenrecord 

Het winnende duo uit Delft – genaamd 'Sur le Grand Moulin à café' – is dan al een uur of zes in de lichtstad, en ligt te ronken in een tent. Ook het beste vrouwenteam – bestaande uit Skitsers Francina Dekker en Leontine Groeneveldt – is dan allang binnen, met een nieuw vrouwenrecord, met als aankomsttijd 9 uur 35. 

 
Minder soepel, maar des te heroïscher, was de tocht van Zwollywood, deels bestaande uit UvA-studente Franse taal en cultuur Judith Frederiks. Zij en haar kompane Dorianne Kok trokken zondagnacht het fietsen in het donker niet meer en sloten een paar uur lang de ogen op een parkeerplaats. De volgende dag betaalden ze de prijs: na slecht te hebben geslapen, werden ze geteisterd door onweersbuien. Toen ze zondagavond laat dachten in Parijs te zijn gearriveerd, bleken ze, zoals in de meest romantische Tour-legendes, totaal verkeerd te zijn gereden. Uiteindelijk kwamen ze pas maandag in de vroege uurtjes aan bij de finish, zevendertig uur na de start. Volgend jaar weer, dames?